Depresja to bardzo powszechna choroba, o której nadal za mało się mówi. Młodzież jest szczególnie na nią narażona.
Okres dojrzewania to czas wielu zmian i wyzwań. Zmienia się ciało, postrzeganie świata. Młoda osoba poszukuje odpowiedzi na wiele dręczących pytań. Kim jestem? Co chcę robić w życiu? Dokąd podążam?
Nic dziwnego, że nastrój może się pogarszać.
Jeżeli pogorszenie utrzymuje się przez dłuższy czas (powyżej dwóch tygodni) i przez większość dnia, to można podejrzewać, że młody człowiek cierpi na depresję. Choroba ta często przez długi czas pozostaje nierozpoznana. Wynika to z faktu, iż nastolatkowie przeżywają ją w inny sposób niż osoby dorosłe. Nastolatek cierpiący na depresję:
- jest jednocześnie: smutny, zły, rozdrażniony,
- mogą wystąpić nagłe wybuchy złości,
- brak sił, spędzanie długich godzin przed komputerem lub telewizorem,
- gorsze wyniki w nauce,
- problemy ze snem,
- unikanie kontaktów społecznych.
Nastolatek cierpiący na depresję to nie smutna, powolna osoba. Czasami wręcz przeciwnie, ukrywa prawdziwe emocje, udaje dobry nastrój, dopiero w samotności, w bezpiecznym otoczeniu pozwala sobie na odkrycie i uzewnętrznienie tego, co czuje naprawdę.
Dlatego bądźmy czujni i uważni na nasze dzieci. Nie bagatelizujmy ich problemów, które dla dorosłych często wydają się być błahe. Zatrzymajmy się na chwilę każdego dnia, żeby powiedzieć „Widzę Ciebie i Twoje emocje, jesteś dla mnie ważny/a”. Może się po tym wydarzyć zaskakująco dużo dobrego.
Rodzicom zainteresowanych tematem polecam pozycję wydawnictwa GWP o tytule: „Nastolatek a depresja. Praktyczny poradnik dla rodziców i młodzieży”, przygotowaną przez K. Ambroziaka, A. Kołakowskiego oraz K. Siwek.
Anna Dobijańska, nauczycielka wspomagająca
